دل دريا خــــــون شــــــــد  
   

بارالها ، ز چه رو همـــــــدم گل، خار شـــــده          خار و خس ، زاغ و زغن ، ساكن گلزار شده

بلـبل بستــــــــان ، از خــــــار شكــــــايت دارد          كه چرا خار به جــــاي گل گلنـــــــار شـــــــده 

من جوادم كه جهان ريزه خور خوان من است         مرغ جان ، حبس و در اين دام گرفتار شــــده

انقدر رنج ، من از همســـــــر خائــــن ديـــــدم          كه دلم غمزده زين شوم ستمكــار شـــــده

اين چه ايين و طريق است ، كه اين ملعـــــونه         پي ازار من ، اين مشرك خونخـوار شــــده

گل من پرپر و پژمرده شده وقت شـــــــبـــــاب          جگرم سوخته از كينه غــــــــدار شـــــــده

ريخته زهر جفا را چــو بكامـــــم پنهـــــــــــان          قلب من سوخته ، نيلي گل رخسار شـــــده

گشته از زهر جفا سينه و قلبم مــــجــــــــروح         خون دل امده ، از چشــم درر بار شــــــــده

هر چه فرياد كشيدم : زعطش سوختــــــــه ام          نه كسي با خبر از من ، به شب تار شـــــده

بر رخم بسته در حجره و محبوسم كـــــــــــرد          خود گرفتار غضب ، اتش قهـــــار شـــــــده

اخر الامر به مقصود خــــودش نائل شــــــــــد          ليك ارام دلم ، زار و عــــــــزادار شـــــــده

قطره،زين ماتم عظمي، دل دريا خون شــــــد           شور عاشورا ، دگــــر باره پديدار شــــــده

برچسب ها :
زمینه شهادت
دوشنبه 19 9 1386 16:45

زمينه شهادت

شخصيت بي نظير، جذاب و پر نفوذ امام جواد (ع) با پاسخگويي وي به سئوالات

 وشبهات وارده بر دين در محضر بزرگان تشيع و نيز مناظره با افرادي چون"

 يحيي بن اكثم" و" ابي داود" آن هم با سني كم و... موجب محبوبيت روز افزون

 امام جواد (ع) در بين مردم شد . اين محبوبيت ، زنگ خطر را براي دستگاه بني

 عباس به صدا درآورد .
مامون كه بر آن بود تا با زيركي خاص خود و كمك امّ الفضل و بهره برداري

 از جايگاه دامادي امام جواد (ع) به مهار وقايع روزگار خود خصوصا علويان

 بپردازد ، در روز پنج شنبه هفدهم رجب يا شعبان سال 218 از دنيا رفت

.(بحار الانوار ج50 ص16 ، تاريخ الامم والملوك ج50 ص30 ) ومعتصم

 برادر وي با نگرشي ديگر به معادلات سياسي و اجتماعي وي روحيه سپاهي

 گري و نظامي گري به قدرت رسيده بود. وجود حضرت را هرگز تحمل نمي كرد،

 از اينرو پس از رسيدن به خلافت، امام جواد(ع) را از مدينه به بغداد فرا خواند

كه در حقيقت اين فرا خواني، آغاز محدوديت و محصور كردن امام به شمار مي آيد.
بنابر روايات امام رضا (ع) ، امام جواد(ع) قرباني خشم و غضب شد ، خشم و

 غضبي كه ريشه در عجز و ناتواني دستگاه بني عباس در مقابل شخصيت و

 درايت حضرت داشت.
حكيم بن عمران مي گويد هنگامي كه حضرت به دنيا آمد امام رضا (ع) به ياران

 خويش فرمود : براي من فرزندي به دنيا آمده كه مانند " موسي بن عمران "

درياها را مي شكافد و چون "عيسي بن مريم" مادر او مقدس و پاكيزه و پاكدامن

 است . سپس فرمود: اين فرزند من از روي خشم و غضب كشته مي شود و

 اهل آسمانها بر وي مي گريند. خداوند بر دشمن ستمگر او غضب مي كند و

 در مدت كوتاهي آنانرا به عذاب دردناك مبتلا مي سازد(بحار الانوار ج50

 ص15 )
معتصم پس از رسيدن به خلافت و گرفتن بيعت، از وضعيت امام جواد (ع) و

 محل سكونت وي پرسيد كه در پاسخ به او مي گويند در مدينه به سر مي برند .
معتصم به "محمد بن عبدالملك زيات" كه سمت وزارت وي را در مدينه داشت

 ابلاغ كرد تا با احترام خاص امام جواد(ع) را با ام الفضل از مدينه به بغداد

 روانه سازد. 
محمد بن عبدالملك نيز نامه معتصم را به علي بن يقطين داد و او را مامور

 روانه ساختن امام جواد(ع) به بغداد كرد.( بحار الانوار ج50 ص8 )
عمر مبارك امام در اين سال 218ه.ق بيست و سه سال بود و اين دومين سفر

 حضرت به بغداد بود. حضرت كه در سفر نخست به دستور مامون به بغداد

فرا خوانده شده بوددر واكنش به پرسش اسماعيل بن مهران كه عرض كرد :
اي مولاي من ، اكنون كه مدينه را ترك مي كني براي شما نگرانم. تكليف چيست

وامام بعد از تو كيست ؟
امام جواد(ع) با لبخندي معنا دار فرمود:" ليس حيث طننت في هذه السنه "، آنچه

 را كه تو گمان مي كني (براي آن نگراني ) در اين سال واقع نمي شود .
امام در سفر دوم خود و احضار وي از سوي معتصم ، در پاسخ به پرسش

 اسماعيل بن مهران كه عرض كرد: اي مولاي من، جانم به قربانت، مدينه

را ترك مي كني، تكليف ما بعد از تو چه خواهد بود ؟
امام فرمود: " الامر من بعدي الي ابني علي " امر امامت و پيشواي بعد از

من برعهده فرزندم علي (ع) است.(الارشاد ص328 ، بحار الانوار ج50

ص118 )
تاريخ به نقش چند نفر در به شهادت رساندن امام جواد(ع) اشاره مي كند كه

 آنان عبارتند از : معتصم عباسي، جعفر بن مامون برادر معتصم ، ام الفضل

 فرزند مامون و همسر امام جواد(ع) يحيي بن اكثم و احمد بن داود دو قاضي

 مشهور دربار.
بي شك نقش تحريك كننده فكري و فرهنگي را افرادي چون يحيي بن اكثم و

 احمد بن ابي داود كه در دوران مامون در مناظرات از حضرت شكست

خورده بودند ،مهيا ساخته بودند. نقش جعفر بن مامون در شهادت حضرت

 نقش تحريك عواطف خواهرش كه فرزندي از حضرت نداشت و مورد كم

 توجهي حضرت قرار مي گرفت بود و معتصم را مي توان دستور دهنده

 قتل ، و ام الفضل را مجري آن بر شمرد.

 

آغاز توطئه

پس از شكست ابي داود قاضي مشهور دربار عباسي در خصوص اجراي

حد سارق ، روح انتقامجويي و كينه از حضرت (ع) كه ناشي از دست رفتن

 جايگاه علمي خود در نزد خليفه دربار و مردم بود ، ابي داود را بر آن داشت

 كه معتصم تاثيرپذير را نسبت به امام جواد (ع) بدبين نمايد .
زرقان دوست نزديك و صميمي " احمد بن داود " مي گويد: .... " ابي داود

 براي من نقل كرد پس از شكست از" ابي جعفر" به قدري ناراحت شدم كه

 آرزوي مرگ كردم، بدين جهت روز سوم ( جلسه بحث ) نزد معتصم رفتم

و گفتم : خير خواهي و نصيحت امير المومنين بر من واجب است كه اگر از

 آن سر باز زنم ناسپاسي كرده و سزايم آتش دوزخ است .
معتصم علتش را پرسيد ؟ 
به او گفتم : زماني كه امير الموُمنين فقهاءو علماء را در مجلسي گرد هم

 مي آورد تا به حل يك مسئله ديني دست يابد . و علما ء و فقها در مجلسي

 فتواي خود را اعلام مي كند در آن مجلس اعضاي خانواده ، وزراء ، فرماندهان

 ارتشي و ... حضور دارند و مردم نيز در بيرون به اين نكته آگاهي مي يابند

 كه خليفه فتواي علماء و فقهاء را كنار گذارده و راُي و فتواي كسي را

مي پذيرد كه گروهي از امت به امامت وي معتقدند و وي را برتر و دانشمند تر

 از ديگران قلمداد مي كنند ؟ 
تكليف حكومت و علماي دربار چه مي شود ؟
چه حيثيتي براي آنان باقي مي ماند ؟ آيا چنين كاري زمينه انحراف افكار

عمومي از خلافت و تمايل و توجه به ابي جعفر (ع) را مهيا نمي كند ؟
معتصم با شنيدن سخنانم رنگ چهره اش تغيير كرد و گفت :
جزاك الله عن نصيحتك خيرا .. خداوند به تو جزاي خير دهد بخاطر نصيحت

 خير خواهانه ات .
چهار روز پس از اين جلسه مناظره امام جواد (ع) به دست ام الفضل به

شهادت رسيد .
تاريخ نويسان نحوه شهادت حضرت را به سه گونه مختلف روايت كرده اند .

روايت نخست: 
معتصم به يكي از وزيران خود دستور داد تا امام جواد(ع) را براي صرف

 ناهار به خانه خويش دعوت و آن حضرت (ع) را مسموم نمايد .
معتصم تاُكيد كرد كه اگر امام جواد(ع) از پذيرش دعوت امتناع كرد به وي

 بگويند كه مجلس خصوصي است !
اين وزير ، امام جواد (ع) را براي خوردن نهار به خانه خويش دعوت كرد

 كه با اكراه و امتناع حضرت روبرو شد .
وزير با اصرار و تاُكيد فراوان و بيان اين مطلب كه : بسيار دوست دارم كه

حضرت پاي خود را بر فرش منزل من بگذارد و خانه ام به قدوم وي تبرك

 يابد و دوست دارم يكي از وزيران نيز تو را زيارت و ملاقات كند ، حضرت

 را مجبور به پذيرش دعوت كرد .
امام بر سفره نهار با خوردن اولين لقمه احساس مسوميت كرد . از اينرو

 خواستار مركب خود براي رفتن از منزل شد . حضرت پس از خوردن آن

 لقمه در برابر اصرار وزير در خانه او فرمودند : 
"خروجي من دارك خير لك "، در منزل تو نباشم براي تو بهتر است. امام

جواد (ع) با همان حال مسموميت منزل را ترك كرد و آن روز و آن شب

 بر اثر مسموميت و ناتواني درد كشيد و سپس بيست ساعت پس از خوردن

 آن لقمه به شهادت رسيد .

روايت دوم : 
ابن شهر آشوب روايت مي كند : پس از دعوت اجباري معتصم از امام

 جواد (ع) و استقبال ظاهري از آن حضرت (ع) ، معتصم "اشناس"

فرمانده ترك سپاه خود را ، با هدايايي به نزد امام جواد (ع) و ام الفضل

فرستاد .
وي ماُموريت داشت تا " شربت ريواس " ترش مزه اي را كه به همراه

خويش داشت به حضرت بخوراند . اشناس پس از دادن هدايا و خوشامدگويي

 به امام جواد (ع) گفت : اين شربت خوش طعمي است كه با يخ خنك شده است

 و خليفه ، احمد بن ابي داود ، سعيد بن خضيب و بسياري از سر شناسان

دربار نيز آن را نوشيده اند . خليفه دستور داده است تا اين شربت خنك را

 الآن ميل نمايي !
امام جواد (ع) شربت را گرفت و فرمود: اشكالي ندارد، شب آن را مي خورم

 ولي اشناس گفت : هم اكنون شربت خنك است و اگر بماند يخ آن آب مي شود

 و خاصيت خود را از دست مي دهد ، اكنون بايد ميل كني .
امام جواد (ع) با اطلاع از نقشه وي در حال اجبارآن را نوشيد. 

مناقب ال ابي طالب ج4 ص379 ، بحار الانوار ج 50 ص 8

 

روايت سوم:
پس از به خلافت رسيدن ابواسحاق محمد بن هارون معروف به معتصم عباسي

 ، وي براي به شهادت رساندن ابي جعفر (ع) نقشه ها و حيله ها مي كشيد تا

اينكه به ام الفضل ، دختر هارون و همسر امام جواد (ع) دستور داد تا حضرت

 را مسموم نموده و به شهادت رساند .
معتصم كه از احساسات زنانه ام الفضل خبر داشت و مي دانست وي ازامام

 جواد (ع) راضي نيست و امام جواد (ع) همسر ديگر خود "ام الحسن " را

كه براي وي فرزند پسري بدنيا آورده است برام الفضل كه نازاست ترجيح

مي داد، بهترين فرد براي به شهادت رساندن حضرت ديد. 
ام الفضل همسر بي وفاي حضرت (ع) به دستور عمويش معتصم تن در داد .
از آنجا كه معتصم و جعفر مي دانستند كه امام (ع) انگور را بسيار دوست دارد

 زهري را در "انگور رزاقي " تزريق كردند و ام الفضل نيز نوزده دانه

 انگور به امام جواد (ع) خورانيد .
همين كه امام انگور مسموم را خورد، ام الفضل سخت اندوهگين و پريشان شد

 و شروع به بلند گريستن كرد .
امام جواد(ع) متوجه حركت خائنانه وي گرديد. رو به ام الفضل كرد و گفت

 چرا گريه مي كني ؟ به خدا سوگند خداوند تو را به زخمي لاعلاج مبتلا خواهد

 كرد و گرفتار بلايي خواهي شد كه توان بازگو كردن آن را براي كسي نداري .
بحار الانوار ج 50 ص 17

 

سال شهادت

ابن ابي ثلج بغدادي متوفاي 325 هجري در تاريخ ائمه ، محمد بن يعقوب

كليني متوفاي 328 هجري در اصول كافي ، شيخ مفيد متوفاي 413هجري

 در الارشاد ، طبرسي امامي متوفاي قرن پنجم در دلائل الامامة ، علامه

مجلسي متوفاي 1111 در بحار الانوار، محدث قمي متوفاي 1359 هجري .

 در منتهي الامال سال شهادت حضرت را 220 هجري مي دانند .

 

روز شهادت

ابن ابي ثلج بغدادي و محمد بن يعقوب كليني روز شهادت حضرت را

 سه شنبه ششم ذيقعده سال 220هجري قمري  و محمد بن حرير

 بن رستم طبري سه شنبه پنجم ذيحجه سال 220 هجري دو

 ساعت پس از بالا آمدن آفتاب را روز شهادت حضرت خوانده اند .

علامه مجلسي ، شيخ عباس قمي ، سيد محمد كاظم قزويني آخر ماه

ذيقعده سال  220هجري  را روز شهادت امام جواد بر مي شمارند

 

مكان شهادت

همه محدثان و مورخان بالاتفاق مكان شهادت حضرت امام

 جواد (ع) را بغداد مي دانند .

 

سر نوشت قاتلان

پيشتر حضرت رضا (ع) درباره قاتلان امام جواد (ع) فرموده

 بود :
"فرزند من از روي خشم و غضب كشته مي شود و اهل آسمانها ب

ر او مي گريند. خداوند بر دشمن ستمگر او غضب مي كند و در

 مدت كوتاهي آنانرا به عذاب دردناك مبتلا مي سازد ".
پيشگويي حضرت رضا (ع) عملي شد و جعفر بن ماُمون كه

تحريك كننده خواهرش ام الفضل بود در همان روزهاي پس از

 شهادت امام جواد (ع) در چاهي افتاد و بر اثر ضربه اي كه

 بر سرش خورد دچار جنون گرديد و بقيه عمرش را با ديوانگي

 و جنون به سر برد .
معتصم عباسي كه دستور قتل حضرت را صادر كرد بيش از

 شش سال ديگر حكومتش دوام نيافت .
اما سر نوشت ام الفضل سر نوشت دردناكي بود كه حضرت

 امام جواد (ع) قبل از شهادت براي او ترسيم كرده بود ، دچار

 شدن به بيماري كه وي از گفتنش نيز اكراه داشت .
ام الفضل دچار بيماري داخلي و زنانگي شد كه توان بازگو كردن

براي ديگران را نداشت. وي تمام دارايي هاي خويش را خرج

 درمان خود كرد اما معالجه نشد و در كمال فقر و تنگدستي جان

 خود را از دست داد

 

 

 

برچسب ها :

امام جواد (ع) از نگاه ديگران

شخصيت والاي علمي اخلاقي امام جواد (ع)در نگاه خلفاء ، دانشمندان ،نويسندگان و تاريخ نگاران غير شيعه؛ سندي گويا بر جايگاه رفيع اين امام همام در بين مسلمانان مي باشد كه به عنوان نمونه  به چند مورد آن اشاره مي شود  

مامون عباسي

 خليفه مقتدر عباسي در پاسخ به اعتراض بزرگان بني عباس در خصوص به تزويج در آوردن دخترش " ام الفضل " به امام جواد (ع) ،اين امام همام را اعجوبه عصر خواند و گفت : " قد اخترته لتبريزه علي كافه  اهل الفضل في العلم والفضل مع صغر سنه والاعجوبه فيه بذالك " من بدان جهت وي را به دامادي خود برگزيدم كه با كمي سن در علم و فضيلت بر همه اهل زمان برتري دارد و اعجوبه اي است در علم و دانش .

بحارالانوار ،ج50، ص75 ? موسوعه الامام الجواد(ع)، ج1 ،ص360 و 363. اعيان الشيعه ،ج3 ،ص 129 .

 

اسقف بزرگ مسيحي

اسقف مسيحي پس از آگاهي يافتن از علم ودانش امام جواد (ع) در مسائل پزشكي گفت :

به نظر مي رسد اين شخص " امام جواد (ع) " پيامبري از نسل پيامبران است .

المناقب لابن شهر آشوب ،ج4 ،ص389  -موسوعه الامام الجواد (ع) ،ج1 ،ص362.

 

سبط بن جوزي 

يوسف بن قزا اغلي بن عبداالله  بغدا دي مشهور به سبط بن جوزي پس از بيان تاريخ تولد و شهادت حضرت مي نويسد : كان علي منهاج ابيه  في العلم والتقي و الزهدوا الجود.

او در علم و تقوي ،پرهيزگاري و سخاوت چون پدر بزرگوارش "امام رضا (ع)  " و دنباله رو او بود. 

 تذكره الخواص ،ص202 ? الامام جواد (ع) ،ص72 .

 

ابن ابي طلحه

ابن ابي طلحه در كتاب مطالب السؤول في المناقب آل الرسول در باره شخصيت امام جواد (ع) مي نويسد: او گرچه صغير السن است ولي كبيرالقدر و رفيع الذكر مي باشد .

كشف الغمه ،ج2 ،ص186 ? سرورالفؤاد ،ص40 .

 

ابن صباغ مالكي

 علي بن محمد احمد مشهور به " ابن صباغ " فقيه مالكي و متوفاي 855 در مكه پس از بيان گوشه اي از خصوصيات زندگي حضرت جواد (ع) ، مي نويسد: آري چنين بود كرامات جليل و مناقب او.

 ودر جاي ديگر مي افزايد:چه گوييم ما در جلالت و مقام امام چواد (ع) و فضيلت كمال و عضمت و جلال او ،حضرتش در ميان طبقات ائمه (ع) سنش كمتر از همه و قدر و شانش  اعظم است . او در اندك مدتي از عمر شريفش كراماتي بسيار و معجزاتي بيشمار از خود نشان داده و معارج و فضيلت كمال را طي كرده و از رشحات و تراوش دانش و بينش خود اثرها گذاشته و از نفحات و ريزش فضل كمالش بي اندازه و شمار فيوضاتي به عالم علم نثار فرموده ، چه با مجالس و محافلي كه متكلم به احكام گرديده و از مسائل ، حلال و حرام را بيان نموده و زبان دشمنان وخصم بدفرجام را به منطق صحيح و گفتار مليح خود الكن و كليل كرده و گه ،بسيار انجمن و محفلي كه در صدر جلساء و راس خطبا وبلغاء قرار گرفته و در برابر خود تمامي فصحاء و علما و حكما را تحت شعاع گذارده .

حليه الابرار ،ج 4،ص568 ?الفصول المهه ،ص266 ? موسوعة الامام الجواد (ع) ،ج1 ،ص364 ? سرور الفؤاد ابوالقاسم سحاب ، ص 40 و 41 .

صلاح الدين صفدي

خليل بن ابيك  بن عبدالله ،معروف به صلاح الدين صفدي  - اهل صفد ? اديب و مؤرخ نامدار اهل فلسطين كه در حدود دويست تصنيف از وي برجاي مانده ، مي نويسد:

محمد بن علي ،همان جواد بن رضا (ع) بن الكاظم موسي بن الصادق جعفررضي الله عنهم است .لقب او جواد ، قانع و مرتضي است . وي از فرزندان اهل بيت نبوت است كه در سخاوت شهرت داشت تا جائي كه او را جواد (ع) ، نام نهاده اند  ، او يكي از امامان دوازده گانه است .

الوافي بالوافيات ،ص105 ? الامام محمد الجواد (ع) ، ص73 .

 

ابن تيميه

ابن تيميه مي گويد : محمد فرزند علي ملقب به جواد از بزرگان و اعيان بني  هاشم است كه در سخاوت و بزرگواري شهرت تام دارد . منهاج السند ، ص 127.

 

يوسف بن اسماعيل نبهاني

يوسف بن اسماعيل نبهاني حنفي اديب و شاعر فلسطيني ،متولد 1350 هجري كه از وي سيزده كتاب مهم بر جاي مانده، مي نويسد:

محمد جواد فرزند علي رضا (ع) از بزرگان امامان و چراغ هدايت امت و سادات اهل بيت (ع) است كه عبدالله شبراوي شافعي نيز از وي در كتاب خود " الاتّحاف بجبّ الاشراف " با ستايش و تكريم ياد كرده است . جامع كرامات الاولياء ،ج1 ،ص100 .

 

محمود بن وهيب بغدادي فنخي

محمد الجواد (ع) فرزند علي بن الرضا (ع) است كنيه او مانند كنيه جدش محمد الباقر ،ابو جعفراست رضي  الله عنهما .

سه لقب وي جواد ، قانع و مرتضي است كه مشهورترين آنها " جواد" است . رنگ پوست او سفيد ،قامتش معتدل و نقش انگشترش نعم المقدّرالله، و وارث علم پدر بود.

جوهرة الكلام  ، ص147  - الامام الجواد (ع) ،ص76 .

 

علي جلال حسيني

علي جلال حسيني دانشمند بزرگ مصري مي نويسد :

محمد الجواد ابو جعفر دوم فرزند علي (ع) در سال 195 هجري در مدينه ديده به جهان گشود. وي با وجود سن كم در علم و فضيلت سرآمد همه عالمان و اهل فضيلت زمان خويش بود.

الحسين ، ج 2،ص207- الامام محمدالجواد (ع) ،ص76? زندگاني امام جواد (ع)،ص200

 

خيرالدين زركلي

خيرالدين زركلي مي نويسد :ابو جعفر جواد (ع) چون اجداد خويش مقام بلندي داشت . هوشمند و خوش بيان بود و استعداد نيرومند و اصيلي داشت.

الامام محمد الجواد (ع) ،ص76 ? زندگاني امام جواد (ع) ص200

برچسب ها :
داستان تولد امام جواد (ع)
دوشنبه 19 9 1386 16:40

تولد امام جواد (ع)  

تولد مبارك امام جواد (ع) نه تنها پايان بخش دلهره هاي شيعيان وافشاي نيت  فرصت طلبان و سود جوياني چون فرقه واقفيه بود، بلكه آغاز فصل نويني از تاريخ ائمه اطهار است .

راويان و تاريخ نگاران شيعه اقوالي را درباره تاريخ تولد حضرت ذكر كرده اند :

1- شيخ كليني در اصول كافي ، شيخ مفيد در ارشاد، رمضان  هجري195

ابن شهر آشوب در مناقب و قتال روضه الواعظين اربلي در كشف الغمه روز ولادت را 19 رمضان 195 هجري ذكر كرده اند.

2-  قولي 15  رمضان 195 هجري ..

3- شيخ طوسي از احمد بن محمد  عياش در انوار البهيه 10 رجب 195 هجري را روز ولادت حضرت دانسته است.

الكافي ج1 ص492  ،  موسوعه الامام الجواد ج1 ص7و8 . المناقب لابن شهر آشوب ج4 ص379 ، كشف الغمه ج2 ص343و345و362 . بحار الانوار ج50 ص11  ،  مسار الشيعه ص 43 . مصباح المتهجد ص805  ،  الانوار البهيه ص249

برخي تولد حضرت را در شب جمعه و برخي روز جمعه ذكر كرده اند .

در ميان اقوال چهار گانه، فرازي از دعاي ناحيه مقدس ، قول چهارم را تاييد مي نمايد آنجا كه حضرت مي فرمايند:

  " اللهم اني اسئلك بالمولدين في رجب محمدبن علي الثاني و ابنه علي بن محمد المنتخب ."

 

داستان تولد امام جواد(ع)

علامه  مجلسي (ره) در جلاءالعيون مي نويسد: ابن شهر آشوب به سند معتبر از حكيمه خاتون دختر امام موسي كاظم (ع) روايت مي كند كه :

روزي برادرم حضرت رضا(ع) مرا طلبيد و فرمود:

 اي حكيمه امشب فرزند مبارك خيزران متولد مي شود و بايد تو در وقت تولد او حاضر باشي.

من در خدمت آن حضرت ماندم , چون شب فرا رسيد حضرت مرا با خيزران و زنان قابله به حجره آورد و چراغي نزد ما افروخت و از حجره بيرون رفت و در را بر روي ما بست .

حكيمه خاتون مي افزايد : خورشيد امامت با بدنيا آمدنش حجره را نوراني كرد بر آن حضرت پرده نازكي چون جامه احاطه كرده بود و نوري از حضرت ساطع  مي شد

چون نور مبين را در دامن گرفتم . آن پرده حائل را از خورشيد جمالش دور كردم . حضرت امام رضا(ع) به حجره آمد .

پس از آنكه حضرت جواد (ع) را در جامه ها  مطهر پيچيده بوديم و حضرت رضا(ع) آن گوشواره  امامت را از ما گرفت  و در گهواره عزت و كرامت گذاشت و آن مهد شرف و عزت را به من سپرد و فرمود : از اين گهواره جدا مشو .

چون روز سوم ولادت فرا رسيد، امام جواد(ع) ديده حقيقت  بين خويش را به آسمان گشود وبه سوي راست و چپ نظر كرد و به زبان فصيح ندا داد :

"اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله ." 

چون اين حالت غريب  را از آن نور ديده مشاهده كردم، به خدمت حضرت رضا(ع) شرفياب شدم و آنچه ديده و شنيده بودم را به خدمت حضرت عرض كردم .

حضرت فرمود :پس از اين عجايب  بسيار را بيش از آنچه مشاهده كردي، مشاهده خواهي كرد.

منتهي الامال  ج2 ص572و573  ،  المناقب ج4 ص394 ، بحار النوار ج48 ص316 و ج50 ص10، الانوار البهيه ص250 ، حليه الابرار ج4 ص524 ، الثاقب في المناقب ص504 ، مدينه المعاجز ج7 ص260 

 

القاب امام

حضرت رضا(ع) بر اساس نصبي كه از پيامبر اكرم (ص) و امير موُمنان علي (ع) به اورسيده بود فرزند خود را به جواد , زكي , و تقي ملقب فرمودند .

به جزء اين سه لقب حضرت جواد(ع) داراي القاب ديگري چون , قانع  , مرتضي , نجيب : منتخب , متقي , متوكل , مرض , المختار , عالم   نيز بودند ...

اما به جهت جود و سخاوت فراوان مشهورترين لقب امام محمد تقي (ع) به جهت جهت جود و سخاوت فراواني (( جواد)) است .  ......

گذشته از اين امام (ع) در بين شيعه و سني به باب المراد نيز شهرت دارد

 

كنيه امام جواد (ع)

كنيه حضرت امام جواد (ع) ابو جعفر است كه به وي ابو جعفر كافي نيز گفته مي شود ابوجعفر اول كنيه امام پنجم امام محمد باقر(ع) است به طور خاص ابو علي به امام نهم گفته مي شود

 

 

 

برچسب ها :
امامت در حدیث
دوشنبه 19 9 1386 16:36

امامت در حديث

در احاديث نبوي , امام شناسي  جزئي از تفقه ضروري دين شناخته شده و امامت، بخشي از اسلام و امامان ، نجوم آسمان هدايت و جدا ناشدني از قرآن و نيز خليفه ، وصي,  ولي امر و حاكم معرفي شده اند.

 الف: در روايتي آمده است : " من مات بغير امام ( و لم  يعرف امام زمانه ) مات ميتة جاهلية " . " كسي كه بميرد بدون آنكه امامي داشته باشد يا امامش را نشناسد, او به مرگ جاهليت از دنيا رفته است ".

اين حديث با تعبيرات متفاوت در كتابهاي معتبر و مورد اعتماد حديثي توسط محدثين شيعه و سني نقل شده است ( كنز العمال ج 6 ص 65 و مسند احمد بن حنبل ج 4 ص 96 و محاسن برقي ص 156 و غيبت نعماني ص 62 )

ب : در روايت ديگر آمده است"ان الحجة لا تقوم لله علي خلقه الا بامام حتي يعرف " حجت بر مردم تمام نمي شود مگر به وسيله امام آنگاه كه شناخته شود . اين احاديث گرچه با تعبيرهاي مختلف نقل شده است, اما  ضرورت امامت را از ديدگاه اسلام به طور وضوح بيان كرده است .

معارف اسلامي صحيح مسلم ج3،ص1478 ( حديث 58 از باب اماره ) و مسند احمد بن حنبل ج 2 ص 83 و 93 و اصول كافي ج 1 ص 135 و قرب الاسناد ص 153 و بحار الانوار ج 23 ص 30

ج : در روايتي آمده است: " لا تخلوا الارض من حجة ظاهر او خاف مغمور. " ." زمين از حجت و امام خالي نمي ماند چه امامتش آشكار ويا مخفي و مقهور باشد ". اين حديث با تعبيرهاي متفاوت در نصوص اسلامي آمده و مبين آن است كه نبود امام در جامعه بشري موجب نابودي شريعت الهي و گمراهي مردم و خلط حق و باطل مي گردد . (معارف اسلامي اصول كافي ج 1 ص 136 و بحار الانوار ج 23 ص 20 و نهج البلاغه خطبه 1) 

جداي از احاديثي كه بيانگر ضرورت امامت و لزوم رهبري امت است , روايات بسيار ديگري نيز تحت عناويني چون خليفه، ولي امر، حاكم، امير، و والي نقل شده است كه اصل اجتناب ناپذيري امامت را در اسلام بوضوح بيان كرده است .

به عنوان نمونه اين حديث از امام رضا (ع) حائز دقت و بررسي است :

"انا لا نجد فرقة من الفرق و لا ملة من الملل بقوا و عاشوا الا بقيم و رئيس لمالا بدلهم منه في امر الدين و الدنيا فلم يجز في حكمة الحكيم ان يترك الخلق بلا رئيس و هو يعلم انه لا بدلهم منه و لا قوام لهم الا به فيقاتلون به عدوهم و يقسمون به فيئهم و يقيم معهم جمعتهم و جماعتهم و يمنع ظالمهم من مظلومهم ."

"ما هيچ گروه و ملتي را نيافته ايم كه بتواند بدون رئيس و رهبر به حيات خود ادامه دهد؛  زيرا مردم در اين امور به  رهبر و زمامداري نيازمندند .ناگزير خداوند حكيم نيز مردم را بدون رهبر و امام به حال خودرها نكرده است، تا بتوانند به رهبري وي با دشمنان خود بجنگند و درآمدهاي عمومي را توزيع كنند و او (وحدت و اتحادشان را حفظ نمايد و) جمعه و جماعتشان را بر پا كند و جلو تجاوز ظلم ،گرفته شود و امنيت مظلومان تاُمين گردد ". معارف اسلامي, ص 202و 203 علل الشرايع ج1 ص183

ائمه اطهار

در راويات شيعه و سني تعداد ائمه اطهار 12 نفر و همگي از قريش ذكر شده است . در صحيح مسلم از جابر بن عمره نقل شده است كه : "سمعت رسول الله (ص) يقول : لايزال الاسلام عزيزاً الي اثني عشر خليفه  ثم قال كلمة لم افهمها ! فقلت لابي ما قال ؟  قال كلهم من قريش ".

جابر بن عمره مي گويد پيامبر فرمود : اسلام همواره عزيز خواهد ماند تا دوازده خليفه بر آنان حكمراني كنند. آنگاه سخني فرمودند كه من نفهميدم به پدرم_ كه نزديكتربه پيامبر بود ، گفتم چه فرمود ؟  گفت: فرمود تمام آنها از قريشند . صحيح مسلم،ج3 ص 1453طبع بيروت(دارالاحياءالتراث العربي)

پيامبر اكرم (ص) به مناسبتهاي گوناگون نام اين دوازده امام را ذكر كرده اند:

جابر بن عبد الله انصاري مي گويد : هنگاميكه آيه " اطيعوا الله  و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم" ( نساء /59 ) نازل شد .

به رسول خدا (ص) عرض كردم : ما خدا و رسولش را شناخته ايم ،اولي الامر چه كساني هستند كه اطاعت از آنها بر ما واجب شده است ؟

فرمود: آنان جانشينان من هستند و امامان بعد از من كه اولين آنان علي و سپس به ترتيب حسن بن علي , حسين بن علي , علي بن حسين , محمد بن علي , كه در تورات به باقر معروف است و تودر آن  زمان اورا درك خواهي كرد , هر گاه او را مشاهده كردي سلام مرا به او برسان. جابر, پس از محمد بن علي , نام بقيه آنان را بدين ترتيب نقل كرده است :

"جعفر بن محمد , موسي بن جعفر , علي بن موسي , محمد بن علي ,  علي بن محمد , حسن بن علي و پس از او فرزندش كه نام و كنيه او با نام و كنيه من يكي است .( نام : محمد  و كنيه: ابو القاسم ) كه خداوند او را بر همه جهان حاكم مي كند  و او هماني است كه از نظر مردم پنهان مي شود , غيبت او به درازا كشيده مي شود، تا آنجا كه تنها افرادي  كه ايمانشان استوار , آزموده و عميق است ، بر عقيده خود بر امامت وي باقي مي مانند".

منتخب الاثر ص 101 ، مناقب مرتضوي ،تاُليف كشفي ترمزي حنفي ص 560

 غير از آنكه نام هر امام توسط امام ، ذکر شده است در بسياری از احاديث وارده از سوی ائمه نام همه ،  ائمه اطهار ذکر شده است . اين روايات بالغ  بر 130 روايت است .

شرايط امامت 

امامت در بينش  مكتب  تشيع، در سه شرط اساسي خلاصه مي شود :

1-   علم بر تر ( افضل بودن از همه از نظر علمي )

2-   عصمت ( مصونيت از هر گونه خطا و لغزش )

3-   نصب از جانب خدا و پيامبر (ص) ?.

امام جواد (ع) همانند ائمه ديگر داراي اين شرايط بود هر چند كه سن حضرت(ع) به هشت سال نمي رسيد.

در بينش توحيدي و مكتب تشيع سن ملاك و معيار  براي امامت نيست همانگونه كه ملاك و معيار  براي پيامبري  و نبوت به شمار نمي رود.

حضرت يحيي (ع) و حضرت يوسف (ع) در كودكي به پيامبري رسيده اند ، و عيسي  پيامبر نيز در كودكي و در گهواره فرمود: " قال اني عبدالله اتني الكتاب وجعلني نبيا" . " خداوند مرا پيامبر خود قرار داده و كتاب به من عطا فرموده است." ( مريم /30 )

از اينرو امام رضا (ع) در اظهار نظر بعضي از ياران خود،  مبني بر كم بودن سن امام جواد(ع) براي امامت فرمودند : " سن عيسي (ع) در هنگام نبوت كمتر از سن فرزند من بوده است ". روضه الواعظين ، ص 203

امام رضا ( ع) در جايي ديگر در راستاي ابهام زدايي از جانشين بودن امام جواد (ع) با سن كم پس از وي ،  به جانشيني سليمان از داود استناد مي كند و مي فرمايد : " حضرت سليمان زماني كه هنوز كودكي بيش نبود و گوسفندان را به چرا ميبرد،حضرت  داود (ع) او را جانشين خود كرد ، در حاليكه عُباد و علماي بني اسراييل اين عمل ( جانشين  بودن سليمان را ) را انكار مي كردند". الكافي, ج 1 ,ص 383

انتصاب امام جواد (ع) از سوي پيامبر (ص) بر كسي پوشيده نبود،  چرا كه نام مبارك امام جواد (ع) در زبان پيامبر (ص) و معصومين قبل آمده بود.

در كنار شنيده شدن نام امام جواد (ع) در زبان پيامبر(ص) و معصومين پس از وي و تصويري از عصمت حضرت در عينيت جامعه آنچه براي غير شيعه، تعجب آور بود و آن را مي توان سندي گويا بر امامت حضرت جواد (ع) و حتي اثبات امامت ، ائمه ديگر در نزد غير شيعه بر شمرد ، علم لَدني حضرت امام جواد (ع) است كه اختصاص به امام دارد ، پاسخگويي وي به علما ء و دانشمندان بزرگ عصر خويش آن هم در سن هفت هشت سالگي , علم امامت خود را به منصه ظهور رساند.

برچسب ها :
آنفلوآنزا
دوشنبه 19 9 1386 16:15

آنفلوآنزا

Influenza

آنفلوآنزا

آنفلوانزا عبارت‌ است‌ از يك‌ عفونت‌ تنفسي‌ مسري‌ و شايع‌ كه‌ در اثر يك‌ ويروس‌ ايجاد مي‌ شود. مدت‌ زمان‌ شروع‌ علائم‌ از زمان‌ وارد شدن‌ ويروس‌ به‌ بدن‌ 24 تا 48 ساعت‌ است‌. سه‌ نوع‌ ويروس اصلي‌ آنفلوانزا وجود دارد (A,B,C) ، اما اين‌ ويروس‌ها توانايي‌ جهش‌ به‌ انواع‌ گوناگوني‌ را دارند. شيوع‌ ناگهاني‌ انواع‌ مختلف‌ آنفلوانزا تقريباً هر زمستان‌ رخ‌ مي‌ دهد و شدت‌ آنها متفاوت‌ است‌. آنفلوانزا هم‌ در مرد و هم‌ در زن‌، در تمام‌ سنين‌ به‌ غير از دوران‌ شيرخوارگي‌ ديده‌ مي ‌شود.

علايم‌ شايع‌

لرز و تب‌ متوسط‌ تا بالا

دردهاي‌ عضلاني‌، از جمله‌ كمردرد

سرفه‌، كه‌ معمولاً يا با خلط‌ بسيار كم‌ همراه‌ است‌ يا اصولاً خلطي‌ همراه‌ آن‌ وجود ندارد.

گلودرد

خشونت‌ صدا

آب ريزش‌ از بيني‌

سردرد

خستگي‌

علل‌

عفونت‌ با ويروس‌هاي‌ دسته‌ ميكسوويروس‌ها. اين‌ ويروس‌ها در اثر تماس‌ مستقيم‌ يا غيرمستقيم‌ (مثلاً استفاده‌ از ليوان‌ آلوده‌) گسترش‌ مي‌ يابند.

عوامل‌ افزايش‌ دهنده‌ خطر

استرس‌

خستگي‌ شديد

تغذيه‌ نامناسب‌

وجود بيماري‌ اخير كه‌ موجب‌ كاهش‌ مقاومت‌ بدن‌ شده‌ باشد.

بيماري‌ مزمن‌، خصوصاً بيماري‌ مزمن‌ قلبي‌ يا ريوي‌

حاملگي‌ (سه‌ ماه‌ سوم‌)

افرادي‌ كه‌ در يك‌ محيط‌ نيمه‌ بسته‌ زندگي‌ مي‌ كنند.

سركوب‌ ايمني‌ ناشي‌ از دارو يا بيماري‌

مكان‌هاي‌ شلوغ‌ به‌ هنگام‌ بروز همه‌گيري‌

پيشگيري‌

حتي‌المقدور از خطرات‌ ذكر شده‌ در بالا پرهيز كنيد.

اگر بالاي‌ 65 سال‌ سن‌ داريد يا مبتلا به‌ بيماري‌ مزمن‌ قلبي‌ يا ريوي‌ هستيد، سالانه‌ واكسن‌ آنفلوانزا دريافت‌ كنيد. اين‌ واكسن‌ تنها در برابر 2 يا 3 زير گونه به‌ خصوص‌ از آنفلوانزاي‌ نوع‌ A حفاظت‌ ايجاد مي‌ كند.

از تماس‌ غير ضروري‌ با افرادي‌ كه‌ دچار عفونت‌هاي‌ دستگاه‌ تنفسي‌ فوقاني‌ به‌ هنگام‌ فصل‌ آنفلوانزا (زمستان‌) هستند خودداري‌ كنيد.

استفاده‌ از داروي‌ آمانتاديس‌ براي‌ افراد پرخطر (كه‌ واكسن‌ تزريق‌ نكرده‌ باشند) يا افرادي‌ كه‌ نيازمند اقدامات‌ كنترلي‌ اضافه ‌تري‌ هستند.

عواقب‌ مورد انتظار

بهبود خود به‌ خودي‌ در عرض‌ 7 تا 10 روز در صورتي‌ كه‌ هيچ‌ عارضه‌اي‌ رخ‌ ندهد.

اگر عارضه‌اي‌ رخ‌ دهد، درمان‌ با آنتي‌بيوتيك‌ معمولاً ضروري‌ است‌، و بهبود ممكن‌ است‌ 3 تا 6 هفته‌ طول بکشد.

عوارض‌ احتمالي‌

عفونت‌هاي‌ باكتريايي‌ از جمله‌ برونشيت‌ يا ذات‌الريه‌. اين‌ عفونت‌ها ممكن‌ است‌ خصوصاً در افرادي‌ كه‌ بيماري‌ مزمن‌ دارند يا افراد بالاي‌ 65 سال‌ خطرناك‌ باشد.

درمان‌

- بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌، مثل‌ آزمايش‌ خون‌ و كشت‌ خلط‌ ، عكس‌برداري‌ اشعه‌ ايكس‌ از قفسه‌ سينه‌ (تنها در صورت‌ بروز عوارض‌).

- براي‌ تخفيف‌ گرفتگي‌ بيني‌، غالباً با آب‌ گرم‌ يا سرد، چاي‌ غليظ‌ يا آب‌ نمك‌ قرقره‌ كنيد.

- براي‌ افزايش‌ رطوبت‌ هوا از يك‌ دستگاه‌ بخور خنك‌ استفاده‌ نماييد. رطوبت‌ كمك‌ مي ‌كند تا ترشحات‌ ريه‌ رقيق گردد‌ و‌ راحت‌تر تخليه‌ شود. درون‌ دستگاه‌ بخور خنك‌ دارو نگذاريد، زيرا كمكي‌ نمي‌ كند. دستگاه‌ را روزانه‌ تميز كنيد.

- براي‌ جلوگيري‌ از سرايت‌ بيماري‌ به‌ ديگران‌، دستان‌ خود را مرتباً بشوييد، خصوصاً پس‌ از فين‌ كردن‌ يا پيش‌ از دست‌ زدن‌ به‌ غذا يا مواد غذايي‌

- روي‌ عضلاتي‌ كه‌ دچار درد هستند، كمپرس‌ گرم‌ يا صفحه‌ گرم‌ كننده‌ بگذاريد.

داروها

براي‌ ناراحتي‌ خفيف‌ مي‌ توان‌ از داروهايي‌ مثل‌ استامينوفن‌، شربت‌هاي‌ ضد سرفه‌، افشانه‌ها (اسپري‌هاي‌) بيني‌ يا ضد احتقان‌ها (رفع‌كننده‌ گرفتگي‌ بيني‌) استفاده‌ نمود.

آسپيرين‌ نخوريد، زيرا در بعضي‌ از تحقيقات‌ مشخص‌ شده‌ است‌ كه‌ بين‌ مصرف‌ آسپيرين‌ (خصوصاً در كودكان‌) به‌ هنگام‌ بروز يك‌ بيماري‌ ويروسي‌ و به‌ وجود آمدن‌ "نشانگان‌ راي"‌ ارتباط‌ وجود دارد. نشانگان‌ راي،‌ يك‌ نوع‌ آنسفاليت‌ (التهاب‌ مغزي) است‌.

مي ‌توان‌ از يك‌ دسته‌ داروهاي‌ ضد ويروسي‌ در موارد شديد، يا براي‌ كساني‌ كه‌ در معرض‌ بيشترين‌ خطر بروز عوارض‌ هستند استفاده‌ نمود.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري 

بهترين‌ درمان‌ براي‌ آنفلوانزا استراحت‌ است‌. اگر وضعيت‌ سلامت‌ عمومي‌ شما خوب‌ باشد، استراحت‌ كمك‌ مي‌ كند تا بدنتان‌ با ويروس‌ به‌ خوبي‌ مبارزه‌ كند.

رژيم‌ غذايي‌

معمولاً اشتها به‌ هنگام‌ آنفلوانزا كم‌ مي ‌شود. شايد در ابتدا فقط‌ اشتها به‌ مايعات‌ داشته‌ باشيد و پس‌ از مدتي‌ به‌ وعده‌هاي‌ غذايي‌ كوچك‌ حاوي‌ مواد نشاسته‌اي‌ بدون‌ ادويه‌ (نان‌ سوخاري‌، برنج‌، پوره‌، غلات‌ پخته‌ شده‌، سيب ‌زميني‌ پخته‌) اشتها پيدا كنيد.

روزانه‌ حداقل‌ 8 ليوان‌ آب‌ بنوشيد (خصوصاً اگر تبتان‌ بالا باشد). نوشيدن‌‌ بيشتر مايعات مثل‌ آب‌ ميوه‌، چاي‌ و نوشيدني‌هاي‌ غير گازدار نيز به‌ رقيق‌ شدن‌ ترشحات‌ كمك‌ مي‌ كنند.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟

- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان‌ علايم‌ آنفوآنزا را داريد.

- اگر يكي‌ از موارد زير به‌ هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهند:

افزايش‌ تب‌ يا سرفه‌ ـ وجود خون‌ در خلط‌ ـ گوش‌ درد ـ تنگي‌ نفس‌ يا درد قفسه‌ سينه‌ ـ ترشحات‌ غليظ‌ از بيني‌، سينوس‌ها يا گوش‌ها ـ درد سينوس‌ ـ درد يا سفتي‌ گردن‌

- اگر دچار علائم‌ جديد و غير قابل‌ توجيه‌ شده‌ايد. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند

برچسب ها :
معجزات و کرامات
دوشنبه 19 9 1386 16:13

معجزات و كرامات

معجزه و كرامات به اذن خداوند سبحان از  نشانه هاي ائمه معصومين (ع) است .

نمود معجزات و كرامات ائمه اطهار(ع) از آغاز دوره امامت امام جواد(ع) به بعد در زندگي و سيره معصومين (ع) از جايگاه ويژه اي برخوردار است؛ چرا كه محدوديت شديد ائمه در اين دوره از سوي مخالفين و ظهور فرقه ها و نحله هاي گوناگون موجب گشت تا امام جواد (ع) و ائمه پس از او براي اثبات حقانيت و امامت خويش بيش از ائمه قبل، از قدرتي كه خداوند سبحان در اين خصوص به آنها عطا كرده بود استفاده كنند.

 

شفاي چشم

محمد بن ميمون مي گويد : به همراه امام رضا(ع) در مكه بودم. به حضرت عرض كردم مي خواهم به مدينه بروم، نامه اي براي ابي جعفر بنگار تا با خودم ببرم .امام رضا(ع) تبسمي كرد و نامه اي نوشت . به مدينه رفتم در حاليكه چشمهايم به دردي مبتلا بود . به درب خانه امام جواد (ع) رفتم، نامه را تحويل دادم . موفق غلام امام ، گفت : سر نامه را بگشا و در پيش روي امام قرار ده . اين كار را كردم، آنگاه حضرت جواد (ع) فرمود : اي محمد وضعيت چشمت چگونه است ؟ عرض كردم يا بن رسول الله ، همانگونه كه مشاهده مي فرماييد بيمار است و نورش رفته است .

حضرت جواد (ع) دستش را دراز كرد ، بر چشمم كشيد ، بيناييم چون سالمترين زمانش گشت . دستها و پاهاي حضرت را بوسيدم و در حالي بازگشتم كه بينايي ام را بازيافته بودم و اين در زماني بود كه سن حضرت كمتر از سه سال بود.

مسندالامام الجواد (ع) ،ص117 ? الخرائج والجرائح ،ج1،ص 372  - موسوعة الامام الجواد(ع) ،ج1، ص235  - اثبات الهداه ، ج3 ،338  - بحارالانوار ، ج 50  ،ص 46 - مدينة المعاجز ،ج 7 ، ص372 ? كشف الغمة ،ج2، ص365 ? حلية الابرار،ج4، ص540

 

آزادي از زندان

اباصلت مي گويد : پس از دفن حضرت رضا(ع) ، به دستور ماُمون يك سال زنداني شدم. پس از يك سال از تنگي زندان و شب نخوابي به ستوه آمدم ، دعا كردم و براي رهايي از زندان محمد(ص) و آل محمد (ص) متوسل شوم. از خداوند خواستم به بركت آل محمد (ص)در كار من گشايشي انجام دهد .

هنوز دعايم به آخر نرسيده بود كه حضرت ابي جعفر(ع) نجات بخش گرفتاران عالم ، وارد زندان شد و فرمود: اي اباصلت از تنگناي زندان بي تاب شده اي .عرض كردم به خدا سوگند سخت بي تابم .

فرمود: برخيز ، دستي به زنجيرها زد و غل و زنجيرها از دست و پاي من بر زمين افتاد. سپس دست مرا گرفت  و از كنار نگهبانان زندان عبور داد .نگهبانان در حالي كه مرا نظاره مي كردند  ، توان سخن گفتن با مرا نداشتند و از زندان خارج شدم . سپس حضرت فرمود : برو در امان خدا كه هرگز نه دست مامون به تو مي رسد و نه دست تو به مامون.

اباصلت مي گويد : همانگونه كه حضرت فرمود تا حال مامون را نديده ام.  عيون اخبار الرضا (ع) ،ج 2، ص678

 

خشك شدن دست نوازنده

محمد بن ريان نقل مي كند : مامون براي رسيدن به هدفش (بدنام كردن حضرت امام جواد(ع) ) همه نوع نيرنگي را در خصوص امام جواد(ع) به كار برد اما هيچ كدام از آنها براي وي سودي نداشت .
به عنوان نمونه پس از به عقد درآوردن دخترش ام الفضل با امام جواد (ع)، صد كنيز زيبا را انتخاب كرد كه هر يك جامي پر از گوهر درخشان در دست داشتند .مامون به كنيزان دستور داد تا پس از نشستن حضرت در جايگاه دامادي به استقبال وي رفته و به او خوشامد گويند .كنيزكان به سوي حضرت شتافتند و خوشامد گفتند ولي امام هيچ التفاتي به آنها نكرد .
در دربار مامون مردي به نام مخارق كه ريشي بلند وصوتي خوش داشت و عود مي نواخت وجود داشت . وي به مامون گفت من توان آنرا دارم كه نقشه ات را - وادار كردن حضرت به لهو و لعب - عملي سازم .
از اينرو در مقابل امام جواد (ع) نشست و شروع به خواندن آواز كرد. كساني كه در آنجا حضور داشتند گرد مخارق حلقه زدند. هنگاميكه مخارق شروع به نواختن عود و آواز خواني كرد، امام جواد (ع) سر مبارك خود را متوجه او كرد و بر وي نهيب زد و فرمود: "اتق الله يا ذالعثنون " از خدا بترس اي ريش بلند . دست مخارق از حركت ايستاد ، عود از دستش افتاد و ديگر هرگز نتوانست عود بنوازد. 
روزي مامون از بلايي كه بر سر مخارق آمده بود از وي سئوال كرد . مخارق پاسخ داد چون امام جواد(ع) بر من نهيب زد چنان ترسي از هيبت او بر من مستولي شد كه دستم فلج شد و هرگز بهبود نيافت .

الكافي ،ج1،ص 494 - اثبات الهداة ،ج3 ،ص332 - مدينة المعاجز ،ج7 ،ص 303 - حلية الابرار ،ج4،ص565 - الوافي ،ج3،ص 828 - المناقب ،ج4 ،ص396 - البحار ،ج50،ص61 

 

شهادت عصا بر امامت

 يحيي بن اكثم از علماي دربار عباسي مي گويد :
روزي براي زيارت قبر رسول خدا (ص) رفته بودم كه امام جواد (ع) را ديدم، با او در خصوص مسائل گوناگوني مناظره كردم ، همه را پاسخ داد. به او گفتم : خواستم از شما چيزي بپرسم اما شرم دارم از پرسش.
امام فرمودند : بدون آنكه سئوالت را بپرسي من پاسخ آنرا مي دهم . تو ميخواهي بپرسي امام كيست ؟
گفتم : آري به خدا سوگند همين است ؟!
فرمود: منم 

گفتم: بر اين مدعا نشانه و حجتي داريد ؟
در اين لحظه عصايي كه در دست امام بود به سخن آمد و گفت : 

" اّنه مولايي امام هذا الزمان و هو الحجة "همانا مولاي من حجت خداوامام اين زمان است.
الكافي ،ج1،ص 353 - الامام الجواد (ع) من المهد الي اللحد ، ص 72

 

ميوه دادن درخت سدر 

شيخ مفيد در ارشاد نقل مي كند : زماني كه حضرت جواد (ع) با همسرش ام الفضل از بغداد به مدينه مراجعت كرد، به كوفه كه رسيد مردم او را مشايعت كردند ، هنگام غروب در خانه مسيب فرود آمد و به مسجد وارد شد .
در صحن مسجد درخت سدري قرار داشت كه هنوز ميوه آن به بار ننشسته بود، امام كوزه آبي خواست و در پاي آن درخت سدر وضو گرفت و نماز مغرب را با مردم اقامه كرد .امام در ركعت نخست سوره حمد و اذا جاءنصرالله و در ركعت دوم حمد و قل هو الله را خواند. پيش از ركوع قنوت گرفت. پس ازخواندن ركعت سوم تشهد و سلام داد . پس از نماز مدتي در حال نشسته مشغول تعقيبات و ذكر شد، سپس بلند شد و چهار ركعت نماز نافله مغرب را به جاي آورد و تعقيب خواند و دو سجده شكر به جاي آورد و ازمسجد خارج شد. امام جواد(ع) هنگامي كه به كنار درخت سدر رسيد، مردم متوجه شدند كه آن درخت به بار نشسته و ميوه داده است. از اين جريان شگفت زده شدند و از ميوه آن خوردند در حالي كه ميوه هاي سدر هسته نداشت آنگاه حضرت را براي وداع بدرقه كردند.
موسوعة الامام الجواد (ع) ،ج1 ،ص246- الارشاد ،ص323- كشف الغمة ،ج2،ص358
- بحار الانوار ،ج83 ،ص100- وسائل الشيعة ،ج6 ،ص 490 - مدينة معاجز،چ7،ص357

برچسب ها :
تسلیت
دوشنبه 19 9 1386 16:12

سالروز شهادت امام محمد تقي (عليه‏السلام)، بخشنده‏اي که در خردسالي به امامت رسيد و  خورشيد عمرش در جواني از جور ظالمان غروب کرد، بر همه‏ي پويندگان راه حقيقت تسليت باد.


 

برچسب ها :
غربت جوادالائمه
دوشنبه 19 9 1386 16:11

غربت جوادالائمه
 


 


دردا كه گشت با من، بيگانه يار جانى


با دست خود مرا كشت، لب تشنه در جوانى


من از نفس فتادم، بر خاك رخ نهادم


او مى زند به مرگم، لبخند شادمانى


اى بلبلان بناليد، اى لاله ها بريزيد


شد باغبان دل را گلزار جان خزانى


غم بدل نهفتم، دردم به كس نگفتم


بردم به گور با خود صد غصه نهانى


لب تشنه ام ثوابى، اى ام فضل آبى


بالله اين نباشد، پاداش مهربانى


بر ديده ام ستاره، در سينه ام شراره


با قلب پاره پاره، رفتم ز دار فانى


عمر چو عمر يك آه، كوتاه بود كوتاه


شد اول حياتم پايان زندگانى


دردا كه رفتم از حال از بس زدم پر و بال


در لانه او فتادم از فرط ناتوانى


گوئيد تشنه جان داد، خاموش شد ز فرياد


از اين غريب تنها، پرسند اگر نشانى


جانم به لب رسيده " ميثم" بگو كه ديده؟


مرغى به لانه اين سان افتد ز نعمه خوانى؟


منبع:


نخل ميثم، مجموعه اشعار حاج غلامرضا سازگار، ص 342

برچسب ها :
يَا جَوادالأئمِه(ع)»(شعر)

«يَا جَوادالأئمِه(ع)»


 


         ** زاده زهـراء(س) ميان حجـره افغـان مي کند **
                                               ** درد دل بـا کـردگــار حـي ســبـحــان مي کند **


          ** گاه مي پـيـچـد ز درد و گـاه مي نـالـد ز غم **
                                               ** گاهي اظهار عطش با قلب سوزان مي کند **


         ** دختر مأمون چو خواهـد کس نگردد با خبر **
                                              ** حـجـره را بـر زاده طاها چو زنـدان مي کند **


         ** او غـريـبـانـه دهـد جان در ديـار بـي کـسـي **
                                              ** در جنان بهرش فغان شاه خراسان مي کند **


         ** از فـراز بـام جـسـم شـَه فـکـنـدي بر زمين **
                                              ** ديــو بــنـگــر چـه بــا آيــات قــرآن مي کند **


         ** آن امام نـهـمـيـن مي نـالـد از سوز عـطش **
                                              **
لـيک ياد از غـربـت شاه خـراسـان مي کند **


 


 



منبع شعر: کتاب زمزمه هاي حاج احمد دلجو، ص160.

برچسب ها :
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 310147
تعداد نوشته ها : 344
تعداد نظرات : 140
Rss